ณ โลกแห่งความฝัน // Dream world



'ความฝัน' คือ การแสดงออกทางความคิด ทางความรู้สึก หรือทางจินตนาการ
ต่างคนก็ต่างความฝัน แต่ถ้าพูดถึงความฝันในวัยเด็กแล้วละก็ สถานที่ที่เด็กๆ ใฝ่ฝัน คงหนีไม่พ้นสวนสนุกเป็นแน่และทริปเล็กๆ วันนี้ เราจะเดินทางไปสู่โลกของความฝันอีกครั้ง กับสวนสนุกแห่งนี้ 'Dream World'

               ตอนแรกก็นัดกันไว้แล้ว ว่าจะไปดรีมเวิลด์ แต่ก็มีธุระให้ติดอยู่ร่ำไป จนในที่สุดช่วงเวลาประมาณสี่ห้าทุ่มก็จับพลัดจำผลู ตกลงไปกันซะงั้น เราออกเดินทางสายๆ โดยรถตู้ประจำทาง มาถึงเที่ยงๆ จากนั้นก็ไปซื้อบัตรเหมารวมเครื่องเล่นราคา 460 บาท หลังจากนั้นก็มุ่งตรงไปยังเครื่องเล่น ซึ่งอันแรกที่เราเล่นคือ สกายโคสเตอร์ หรือรถไฟเหาะนั่นเอง ความจริงก็ไม่ได้น่ากลัวหรือหวาดเสียวเท่าไร แต่เราเน้นเสียงกรี๊ดให้ดังเท่านั้นเอง(ฮ่าๆ) อากาศที่นี่ค่อนข้างร้อน เครื่องเล่นชิ้นต่อไปก็เลยขอเย็นๆ หน่อย ออกไปตะลุยอวกาศกัน โดย รถไฟตะลุยจักรวาล ซึ่งมีเด็กน้อยมาต่อแถวเล่นกันเต็มเลย สนุกดี ^^ อ้าปากค้างซะเหงือกแห้งเลย ส่วนต่อไปเป็นเครื่องเล่นที่เข้าขั้นว่าเกลียดเข้าไส้ เพราะว่าเคยเล่นแล้วอ้วก ทว่าครานี้จักเอาชนะมันให้ได้ ได้แก่ ไวกิ้งส์ ซึ่งก็เลือกนั่งซะชั้นเอกเลยบนสุด ขึ้นไปแทบร้อง(ไม่สิร้องแล้ว)เสียวแบบเสียวมาก ก แล้วเล่นใช้เวลานานด้วยไง คือคนข้างๆ เป็นใครไม่รู้ซบอย่างเดียว (ต้องขอบคุณน้องข้างๆ มากๆ ><) ออกเลกันคราวนี้แทบตาย แต่ในทีสุดเราก็ผ่านพ้นมาได้ ไม่อ้วกฮับ : ) 

            ขอพักเครื่องเล่นชวนหวาดเสียว ไปส่องผีกันที่ ปราสาทผีสิง ข้างในแม้ว่าจะมืด มีเสียงกรีดร้อง และมีกลิ่นอับๆ แต่เดินๆ อยู่ เผลอแป๊ปเดียวถึงทางออกซะล่ะ พักหายเสียวก็มาจัดต่อที่ เฮอริเคน เครื่องเล่นนี้หมุนจนเวียนหัวใช้ได้ ดีเจเปิดเพลงสนุกดี 555 พอได้เล่นแล้วทำให้เราได้มองมุมกลับกลับมุมมองดีนะ เมื่อลงมาทำให้รู้สึกว่าถึงจุดอิ่มตัว บวกกับเริ่มหิวแล้ว ทำให้เราเดินทางไปหาของกินกัน ทว่าสายตาพลันไปเห็นเครื่องเล่นอันน่าสพรึง นั่นคือ ทอร์นาโด คืออะไร เครื่องเล่นนี้ไม่ไหวแล้ว ขอบายฮับ เลยได้แต่นั่งตาละห้อยมองเพื่อนๆ โดนเหวี่ยงกลางเวหา ไอเราก็นั่งเก็บภาพไปเรื่อยๆ เสร็จสรรพเราก็ไปนั่งกินอาหารกันให้อิ่มหนำสำราญใจ



       ช่วงบ่ายแก่ๆ ของวัน เราก็เริ่มนั่งชิล เลยมองหาอะไรที่เบาๆ เล่นกันก็เลยมุ่งตรงไปยัง แกรนด์แคนยอน
ขอเปียกให้หายร้อนหน่อยเถอะ ไอ้เราก็กลัวจะเปียกมากกลับบ้านไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากเสียตังค์ซื้อเสื้อกันฝน ก็เลยให้น้องเดินไปขอคนที่เล่นไปแล้วเอาดื้อๆ เป็นอันว่าไม่เสียตังค์ฮับ (เค้ายื่นให้มาแถมถามว่าพอไหม)แต่ถึงกระนั้นเสื้อกันฝนก็มิได้ช่วยอะไร เพราะยังไงก็เปียกอยู่ดี -,,- ส่วนเครื่องเล่นอื่นๆ เราก็แวะเล่นอยู่ประปรายทั้ง ซุปเปอร์สแปลช พรมวิเศษ บ้านยักษ์ รถไฟดรีมเวิลด์ และปิดท้ายด้วย เคเบิลคาร์ชมทัศนียภาพรอบๆ สวนสนุกแห่งนี้



          หมดเวลาสนุกแล้วสิ หมดเวลาสนุกแล้วสิ! ตอนนี้ได้เวลากลับแล้วฮับ พวกเราจึงลากสังขารที่หมดเรียวแรง
นั่ง(หลับ)รถตู้กลับบ้านกัน แม้จะเป็นทริปเล็ก ๆ สั้น ๆ แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่ดี สนุกสุดเหวี่ยง เหมีอนได้ย้อนความฝันในอดีต ให้กลับมาอีกครา เป็นดินแดนแห่งความฝันที่เราสัมผัสได้จริงๆ






#ลอยละล่อง
ออกเดินทางเมื่อวันที่ 11 มีนาคม พุทธศักราช 2556





Comments