เยือนแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์ // อาสา: ค่ายปันรัก สร้างแรงใจให้น้องๆ บ้านแกร์ด้า ครั้งที่ 9

            งานค่ายมาอีกแล้ว ว จ้า า : ) กิจกรรมค่ายปันรัก สร้างแรงใจให้น้องๆ บ้านแกร์ด้า วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2558 ณ ตำบลหนองม่วง จังหวัดลพบุรี จัดโดยชุมนุมเพื่อนโดมสัมพันธ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ครั้งนี้ก็ครั้งที่ 9 แล้วนะ ยาวนานใช่ย่อย ปีที่แล้วเราเองก็มา จะว่าไปก็ครบรอบหนึ่งปีพอดีที่ได้มาทำกิจกรรมที่นี่ มูลนิธิบ้านแกร์ด้านั้นเปรียบเสมือนบ้านของเด็กๆ ที่ติดเชื้อเอชไอวีมาพักอาศัยรวมกันอยู่จนกลายเป็นครอบครัวหนึ่งที่เปี่ยมด้วยความอบอุ่น เด็กๆ ทุกคนน่ารักไม่เปลี่ยนตั้งแต่ที่พบกันครั้งก่อนจวบจนพบกันอีกครานี้ น้องๆ บางคนก็บอกว่า 'หนูจำพี่ได้' แค่นี้พี่ก็ดีใจแล้วดีใจอีกแล้วลูก ฮ่าๆ

       อย่างที่บอกไปว่า บ้านแกร์ด้าเป็นครอบครัวของเด็กๆ ที่ติดเชื้อเอชไอวี สำหรับอาสาบางคนที่มาร่วมค่ายกับเราก็อาจจะชั่งใจ หรือแอบมีความวิตกกังวลกันอยู่บ้างว่ากลัวจะติดเชื้อ เราจึงขอให้ความรู้กับเรื่องนี้กันก่อนว่า เชื้อเอชไอวีนั้นไม่ได้ติดต่อกันง่ายๆ โดยวิธีการติดต่ออาจจะผ่านการมีเพศสัมพันธ์กัน การใช้เข็มฉีดยาร่วมกัน หรือการได้รับเลือด หรือน้ำลายที่ติดเชื้อในปริมาณมากๆ (เป็นลิตรๆเลยล่ะ) ส่วนการสัมผัสกัน การกินข้าวร่วมกันนั้นไม่เกิดการติดต่อ ในทางตรงกันข้ามน้องๆ ต่างหากที่ควรจะกลัวพวกเรา เนื่องจากน้องๆ ขาดภูมิคุ้มกันโรค ทำให้ติดต่อโรคอื่นๆ ได้ง่าย ถ้าพวกเราไม่สบายควรจะมีการป้องกัน เพื่อไม่ให้ไปติดน้องๆ เพราะถ้าน้องติดหวัดก็จะเป็นหนัก และติดต่อกันไปเรื่อยๆ แต่เพื่อความสบายใจของอาสา ก็แนะนำให้เตรียมพร้อมป้องกันตัวเอง โดยการสวมหน้ากากอนามัย (สำหรับคนที่ไม่สบาย) ล้างมือก่อนรับประทานอาหาร และถ้าหากมีแผลตามร่างกายก็ปิดพันแผลให้เรียบร้อย เพียงเท่านี้เราก็สามารถเข้าหาน้องๆ ร่วมกิจกรรมกับน้องๆ ได้อย่างสบายใจหายห่วง

           อ่อ.. ลืมบอกไปว่า ค่ายนี้จัดขึ้นโดยชุมนุมเพื่อนโดมสัมพันธ์ ซึ่งเป็นชุมนุมของนักศึกษาพิการ อาสาที่ไปค่ายจึงมีผู้พิการทางสายตาไปกับเราด้วย ส่วนใหญ่จะเคยมากันมาแล้วในปีก่อนๆ พี่ๆ ที่มองไม่เห็นกับน้องที่บ้านแกร์ด้าจึงรู้จักกันและสนิทกันระดับหนึ่งเลยทีเดียว เมื่อเราเดินทางมาถึง แม้ว่าจะแอบล่าช้าไปบ้าง เนื่องจากหลงทางอยู่ ฮ่าๆ พอมาถึงเราก็เรียกรวมตัวพูดคุยกับแม่ตุ๊ก ผู้ดูแลที่นี่่ก่อน จากนั้นก็มีพิธีเปิดสักเล็กน้อย ให้ประธานค่าย (น้องกัน) กล่าวเปิดงาน และให้แม่ตุ๊ก กล่าวต้อนรับ จากนั้นก็เข้าสู่กิจกรรมสันทนาการระหว่างน้องๆ กับพี่ๆ โดยเรามีพิธีกรมืออาชีพมาเป็นอาสาด้วย เรื่องนี้จึงสนุกสนานม่วนขนาด กิจกรรมที่เล่นก็เช่น ฝาเปลี่ยนหอย วาดรูปด้วยปากการ้อยเชือก เต้นสันทนาการต่างๆ

         ต่อไปเป็นกิจกรรมสำคัญของค่ายนี้เลย นั่นก็คือ กินข้าวจ้า า า (คำพูดนินิว 55) เที่ยงแล้วเราก็ปล่อยน้องๆ ไปกินข้าว ส่วนพี่ๆ ก็กินเหมือนกันแหละ แต่กินเสร้จแล้วต้องรีบออกไปรวมตัวกัน เพื่อคุยเรื่องกิจกรรมในตอนบ่าย โดยเราจะให้อาสาและน้องๆ ร่วมกันแสดงบทบาทสมมติเกี่ยวกับภัยทางสังคมที่สามารถเกิดขึ้นได้กับน้องๆ (ทางบ้านแกร์ด้ารีเควสมา) เราจึงแบ่งฐานออกเป็น 4 ฐาน ได้แก่ ฐานโทรศัพท์ ฐานแท็กซี่ ฐานออนไลน์ ฐานปฏิสัมพันธ์กับบุคคล เมื่อถึงเวลาบ่ายโมงครึ่ง เราก็เรียกน้องๆ รวม จากนั้นก็แบ่งกลุ่มน้องๆ เป็น 4 กลุ่ม โดยมีพี่เลี้ยงคอยดูแลให้เข้าเวียนตามแต่ละฐาน น้องๆ ทุกคนก็น่ารัก ให้ความร่วมมือกับกิจกรรม โดยส่วนใหญ่น้องๆ ก้รู้เท่าทันภัยสังคมเหล่านี้ เวลาล่วงเลยมาจวบจนบ่ายสามแล้ว ผู้ประสานงานค่ายของเรา (เจ้กี่กี๊) ก็เดินกระซิบบอกแต่ละฐานว่าหมดเวลาแล้วนะ เดี๋ยวปล่อยน้องมาร่วมตัวกัน

              เวลาเดินผ่านไปเร็วชะมัด (จริงๆ มีปัญหาเรื่องคนที่มาจัดกิจกรรมต่อ และเรื่องรถที่เหมามาด้วย เลยต้องรีบกลับ) ถึงเวลาที่ต้องจากลาแล้ว เราก็ปิดค่ายด้วยการให้ประธานกล่าวปิด และมีน้องตัวแทนบ้านแกร์ด้าออกมากล่าวความรู้สึก แถมน้องๆ ยังมีของขวัญเป็นการ์ดเล็กๆ ให้พวกพี่ๆ อาสาด้วยอะ น่ารักมาก >< จากนั้นก็เเป็นช่วงเวลาแห่งการถ่ายรูปจ้า า ถ่ายรูปรวมก็เริ่มจากการจัดตำแหน่งที่องค์ประกอบได้สัดส่วนมาก (หรอ 555) และก็พูดคุยกันเล็กๆ น้อยๆ ถ่ายรูปกันเองทั้งพี่อาสาถ่ายกันเอง พี่อาสาถ่ายกับน้อง เสร็จสรรพเราก็จรลีออกจากมูลนิธิบ้านแกร์ด้า ตรงเข้าสู่ตัวเมืองลพบุรี แผ่นดินแห่งสมเด็จพระนารายณ์ ซึ่งเป็นช่วงที่มีงานวังนารายณ์เป็นวันสุดท้ายซะด้วย เราก็เลยปล่อยอาสาตามอัธยาศัย เดินเที่ยวและรับประทานอาหารเย็น งานวังที่ลพบุรีก็เป็นงานประจำปีที่จัดมานานแล้ว คนที่มางานส่วนใหญ่ต้องใส่ชุดไทยเข้างานด้วย คือแบบเก๋ๆ อะ เสียดายไม่มีชุด (อยากใส่อะ ะ) เลยตกลงกันว่าปีหน้าต้องใส่มาให้ได้ กิกิ เดินเที่ยวแป๊บๆ เอ้าเฮ้ย! ทุ่มหนึ่งแล้ว ถึงเวลานัดหมายเดินทางกลับแล้วนะสิ เมื่อประชากรครบแล้ว เราก็ออกเดินทางมุ่งตรงสู่ดินแดนแห่งเสรีภาพ (ที่ไม่รู้ว่ามีอยู่จริงมั้ย ย  แฮ่)

            สำหรับค่ายนี้ แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่ความประทับใจกลับไม่สั้นนะจ๊ะ 555 ขอบคุณอาสาทุกคนที่ตัดสินใจมาด้วยกัน แม้ว่าค่ายจะมีปัญหาบ้าง หรือไม่ได้สมบูรณ์เพอร์เฟค แต่มันก็ทำให้เราได้เรียนรู้สิ่งเหล่านี้ไปพร้อมๆ กัน อาสาทุกคนน่ารักมากเฟรนลี่ และคอยช่วยเหลือกันตลอด ขอบคุณน้องๆ บ้านแกร์ด้าที่ยังน่ารัก และเข้มแข็งเสมอมา และขอให้หนูๆ เข้มแข็งแบบนี้ตลอดไป 
              ถ้ามีโอกาสคงได้กลับมาอีกแน่ๆ : )

ไหนบอกว่าชื่อลูกบิว'

 22022015 : )